Një nga faktorët më të rëndësishëm në përcaktimin e saktësisë dhe besueshmërisë së testit tuaj në laborator jeni ju , pacienti. Mbi të gjitha, është një mostër nga trupi juaj (gjaku, urina ose ndonjë ekzemplar tjetër; shiko Mbledhjen e Shembujve për Testim) mbi të cilin do të kryhet testi. Prandaj, është thelbësore që të bëni sa më poshtë për të siguruar që rezultatet do të jenë të dobishëm dhe interpretuar saktë nga ofruesi juaj i kujdesit shëndetësor:
Ndiqni udhëzimet nëse ka për t’u përgatitur për testin specifik që keni kryer
Informoni mjekun e kujdesit shëndetësor për çdo lloj medikamenti (përfshirë vitaminat dhe suplementet) që merrni. Nëse jeni duke marrë ilaçe të caktuara të përshkruara, siç janë antikoagulantët (hollues gjaku) ose ilaçe konfiskimi, mund të dëshironi të shkruani kohën e saktë në të cilën morët dozën dhe kur u tërhoq gjaku. Ky informacion do të jetë i dobishëm nëse ofruesi juaj i kujdesit shëndetësor ka ndonjë pyetje në lidhje me rezultatet e testit tuaj.
Sjellje të caktuara mund të ndikojnë në disa rezultate të provës, të tilla si aktiviteti fizik i tepërt, mos marrja e lëngjeve të mjaftueshme (dehidratimi), ngrënia e tepërt. Mund t’ju kërkohet të përmbaheni nga disa nga këto aktivitete për teste të caktuara.
Duhet të theksohet se shumë teste nuk kërkojnë përgatitje të veçantë. Por për ata që veprojnë, sigurohuni që të zbatoni udhëzimet e dhëna. Nëse keni paqartësi në lidhje me udhëzimet, sigurohuni që të pyesni personin adekuat për sqarime. Nëse nuk ju jepen udhëzime, duhet të pyesni nëse ka ndonjë udhëzim të veçantë të nevojshëm për t’u përgatitur për provën.
Sjellje të caktuara mund të ndikojnë në disa rezultate të provës, të tilla si ushtrimi i kohëve të fundit ose i tepërt, mos marrja e lëngjeve të mjaftueshme (dehidratimi), ngrënia e tepërt ose aktiviteti i fundit seksual. Ju mund t’ju kërkohet të përmbaheni nga disa nga këto aktivitete për teste të caktuara.
Duhet të theksohet se shumë teste nuk kërkojnë përgatitje të veçantë. Por për ata që veprojnë, sigurohuni që të zbatoni udhëzimet e dhëna. Nëse jeni gjithnjë e paqartë në lidhje me udhëzimet, sigurohuni që të pyesni personin që urdhëron testin për sqarime. Nëse nuk ju jepen udhëzime, duhet të pyesni nëse ka ndonjë udhëzim të veçantë të nevojshëm për t’u përgatitur për provën.
Sidoqoftë, gjithmonë duhet të ndiqni udhëzimet e ofruesit të kujdesit shëndetësor, pasi procedurat për një test të veçantë mund të ndryshojnë nga një laborator në tjetrin.
Një nga llojet më të zakonshme të përgatitjeve të nevojshme për testimin është agjërimi (të kaloni pa të gjitha ose ushqime të caktuara) për disa orë para testit apo edhe gjatë natës. Disa teste mund t’ju kërkojnë të rritni ose ulni sasinë që pini për 10 deri në 12 orë para testit. Mund të ketë ushqime dhe ilaçe specifike që ju duhet të shmangni. Ose mund t’ju kërkohet të mos konsumoni duhan para provës ose madje të mos pini çajin tuaj të preferuar bimor. Nëse jeni duke mbledhur ekzemplarin në shtëpi (të tilla si urina, jashtëqitje ose spermë), mund t’ju kërkohet të ndiqni disa procedura për të transportuar mostrën nga shtëpia në laborator.
Shembuj të disa testeve të zakonshme laboratorike që kërkojnë përgatitje paraprake përfshijnë:
Toleranca e glukozës, agjërimi dhe testet dy-orëshe të glukozës në gjak: mund të kërkohet agjërimi ose ngrënia e vaktit në kohë specifike.
Profili i lipideve (triglicerideve, kolesterolit, etj.): Mund të kërkohet agjërimi për 9-12 orë
Kreatinina: agjërimi gjatë natës ose përmbajtja nga ngrënia e mishit të gatuar mund të jetë e nevojshme pasi që disa studime kanë treguar që ngrënia e mishit të gatuar para testimit mund të rrisë përkohësisht nivelin e kreatininës.
Test i gjakut okult fekal: Mund të kërkohen kufizime të caktuara të ushqimit dhe / ose ilaçeve.
Kultura e urinës: një pacient mund të udhëzohet të mos urinojë të paktën një orë para testit dhe / ose të pijë një gotë me ujë 15-20 minuta para mbledhjes së mostrës.
5-HIAA: ushqime të tilla si avokado, banane, ananas, kumbulla, arra, domate, fruta kivi dhe patëllxhan mund të ndërhyjnë në matjen 5-HIAA dhe duhet të shmangen për 3 ditë para dhe gjatë mbledhjes së urinës; ekzistojnë gjithashtu një larmi ilaçesh që mund të ndikojnë në testin 5-HIAA.
Kortizoli: pushimi para mbledhjes së mostrës mund të jetë i nevojshëm dhe, nëse do të mblidhet një mostër e pështymës, mund të jetë e nevojshme të përmbaheni nga ngrënia, pirja ose larja e dhëmbëve për një periudhë kohe para testit.
Pap-test -gruaja mund të udhëzohet të mos lajë ose të lahet për 24 orë para se të kryhet Pap testi dhe të mos përdorë kremra ose shkume vaginalë për 48 orë para provimit; asaj gjithashtu mund t’i kërkohet të përmbahet nga marrëdhëniet seksuale për 24 deri në 48 orë para testit dhe të mos caktojë testin gjatë periudhës së saj menstruale.
Ne ofrojmë disa informacione rreth përgatitjeve të testit që mund t’ju duhet të ndiqni para se të bëni teste të caktuara.
Si me testimin laboratorik, si dhe ne aspektet e tjera të kujdesit mjekësor, është thelbësore që të jeni të hapur dhe të sinqertë me ofruesin tuaj të kujdesit shëndetësor. Ashtu siç duhet t’u jepni atyre historinë tuaj të plotë personale, mjekësore dhe familjare, mund t’ju duhet të raportoni devijime nga udhëzimet e përgatitjes dhe / ose çdo ilaç që merrni në kohën e testimit, përfshirë vitaminat dhe shtojcat, pasi këto mund të ndikojnë në rezultatet. Ju gjithashtu mund të pyetni për sasinë e alkoolit që konsumoni, sasine konsumuese te duhanit ose ndonjë ilaç që mund të keni marrë kohët e fundit. Sigurimi i një informacioni të plotë, të saktë do të ndihmojë për të siguruar besueshmërinë e rezultateve të testit tuaj dhe diagnozën e shpejtë dhe / ose trajtimin.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.
Analiza e urinës – urina e parë në mëngjes
Për të ekzaminuar urinën, është e nevojshme të merrni urinën e parë në mëngjes, pas higjenës personale (tualet me ujë të ngrohtë dhe sapun) dhe në një enë sterile të urinës. Pas urinimit, është e rëndësishme të paraqisni mostrën në laborator jo më vonë se dy orë. Ruani mostrën në një vend të freskët.
Mbledhja e mostrës së urinës 24 orë
Për të mbledhur një mostër të urinës 24 orë, është e nevojshme të pini 6 deri në 8 gota ujë (rreth 1.5 L) një ditë para marrjes së mostrës. Urina mblidhet në shishe plastike të pastra.
Në mbledhjen e parë të urinës në mëngjes, është e nevojshme të zbrazni plotësisht fshikëzën, të hidhni atë urinë dhe të regjistroni kohën. Më tej mblidhni të gjitha mostrat e urinës gjatë ditës dhe natës në një shishe plastike. Saktësisht 24 orë nga fillimi i mbledhjes, zbrazni plotësisht fshikëzën dhe shtoni të gjithë urinën në sasinë e mëparshme. Ky kampion i fundit plotëson urinë 24 orë.
Sillni shishen me të gjithë sasinë e urinës në laborator sa më shpejt të jetë e mundur.
Është e nevojshme të bini dakord me mjekun kompetent për ndërprerjen e terapisë aktuale (rekomandohet të mos merrni terapi një ditë para dhe në ditën e mbledhjes së urinës).
Ju nuk duhet të hani banane, ananas, avokado, lajthi, bajame dhe të pini kafe.
Analizat e gjakut tek fëmijët bëhet nga një mostër gjaku që merret nga majat e gishtave të një fëmije ose thembra e një të porsalinduri, pasi që një sasi e vogël gjaku është e mjaftueshme për analiza.
Për qëllime parandaluese, testi i parë i gjakut bëhet në gjashtë muaj, dhe më vonë një herë në vit në çdo ekzaminim sistematik.
Rekomandohet që analizat e gjakut tek fëmijët të bëhen para çdo vaksinimi. Formula e leukociteve dhe CRP mund të bëhen nga një kampion gjaku në gisht tek fëmijët.
CRP është një parametër shumë i rëndësishëm i procesit inflamator akut në trup dhe për dallimin bakterial nga proceset inflamatore.
Infeksionet bakteriale shoqërohen me një numër të shtuar të leukociteve dhe një vlerë të rritur të CRP, ndërsa infeksionet virale shoqërohen me një vlerë më të ulët të leukociteve dhe një vlerë normale, referencë të CRP.
Përkufizimi i vlerave të referencës së gjakut, llogaritja e gjakut dhe parametrave të tjerë biokimikë
Vlerat e referencës (termi i mëparshëm i vlerës normale) të figurës së gjakut dhe analizave biokimike janë vargje të paracaktuara të përqendrimeve të secilit parametër veç e veç, në varësi të gjinisë dhe moshës së pacientit, si dhe nga reagentët e përdorur dhe pajisjet në të cilat janë këto analiza kryer.
Shumë infeksione seksualisht të transmetueshme mund të jenë të pranishme plotësisht pa simptoma, pavarësisht nëse keni një partner të rregullt seksual.
Sidoqoftë, disa infeksione, nëse nuk trajtohen, mund të çojnë në probleme të rëndësishme shëndetësore, ta bëjnë të vështirë ose të pamundur ngjizjen ose dëmtimin e fetusit gjatë shtatëzanisë.
Mjeku juaj, bazuar në indikacionet klinike, do të kërkojë një analizë për praninë e një agjenti infektiv të caktuar, ose një analizë për disa infeksione që çojnë në një pamje të ngjashme klinike.
Cilat sëmundje seksualisht të transmetueshme janë testuar në laboratorin AvicenaKS ?
Në AvicenaKs ne aplikojmë NAAT (testet e amplifikimit të acidit nukleik) për agjentët e mëposhtëm infektues që transmetohen seksualisht:
- Ureaplasma (U.parvum dhe U. urealyticum)
- Chlamidia trachomatis
- Mycolplasma
- Neisseria gonorrhoeae
- HPV (provë cilësore dhe sasiore për llojet kancerogjene me rrezik të lartë)
- Virusi Herpes Simplex (HSV 1 + 2)
Përgatitja e pacientëve për marrje të mostrës për shqyrtim mikrobiologjik është e një rëndësie të veçantë, sepse mundet në mënyrë të rëndësishme të ndikojë në rezutlatet nga shqyrtimi. Të gjitha mostrat duhet të merren para fillimit të terapisë së antibiotikut ose disa ditë (të paktën 48h) pas ndërprerjes të së njëjtës.
Urinokultura është analiza më e shpeshtë në mikrobiologjinë. Përgatitja për dhënie të urinës për urinokulturë është veçanërisht e rëndësishme tek gratë dhe fëmijët e vegjël. Është e nevojshme larje e gjenitaleve të jashtme me ujë të ngrohtë dhe sapun, kështu që rrjedhja shkon nga përpara drejt mbrapa. Pas saj lëkura të thahet pa lyerje të çfarë do lloj kremi. Përgatitja për dhënie të urinës për urinokulturë tek gratë gjithashtu nënkupton larje të gjenitaleve me ujë të ngrohtë dhe sapun. Veçanërisht vëmendje duhet të kushtohet tek fëmijët që të kthehet lëkura e perpuciumit dhe pas saj të lahet. Sepse rrjedhja e parë e urinës praktikisht i merr bakteret nga lëkura dhe flora bakteriale nga uretra, në enë sterile merret vetëm rrjedhje e mesme, ku është e mjaftueshme gota që mbushet deri një të tretën nga volumi i saj. Tek fëmijët gjithashtu është e dëshirueshme të sigurohen kushte që mund të lagen direkt në enë sterile, por nëse ajo është e mundur, gjithashtu duhet të bëhet higjienë e gjenitalive të jashtme, të vendoset qese dhe të kontrollohet kur fëmija ja urinuar. Atëherë duhet të hiqet qesja dhe të sillet në laborator.
Kur është e mundur, mostra e urinës duhet të merret në mëngjes, kështu që pacienti gjatë rrjedhës së natës nuk urinon para se të japë urinë. Duke patur parasysh atë që urina është shtresë e mirë ushqyese për zhvillim të baktereve duhet sa më shpejt të dorëzohet në laborator ose të rruhet në frigorifer derisa të çohet në laborator. Prëderisa higjena e gjenitaleve nuk është e kryer mirë ose nëse urina ka qendruar për kohë të gjatë në temperaturë dhome në kulturë do të shfaqen numër më i madh bakteresh të përziera nga flora e lëkurës, vaginës dhe zorrëve.
Për shyqrtim të pranisë së klamidia, mikoplazma ose ureaplazma në urinë është e nevojshme të jepet rrjedhja e parë (rrjedha e parë e mëngjesit) që zakonisht i mbledh qelizat epitele të uretrës në të cilat gjenden këto mikroorganizma. Kjo më shumë sillet bër burrat, sepse tek gratë për izolim të këtyre mikroorganizmave merret bris cervikal.
Gjatë dyshimit të uretitis qoftë të jetë i shkakëtuar nga baktere, klamidia, mikoplazma ose ureaplazma, konsiderohet bris uretral dhe ajo në mëngjes para urinimit, dhe nëse ajo është e mundur, atëherë kurdo qoftë gjatë rrjedhës së ditës, por kështu që midis urinimit të fundit dhe marrjes së brisit të kalojnë të paktën 2 orë.
Bris nga farinks (fyt) duhet të merret në mëngjes, para larjes së dhëmbëve të ushqimit dhe ujit. Përderisa duhet të merret gjatë ditës, është e nevojshme të kalojnë të paktën 2 h nga konsumi i fundit të ushqimit dhe pijeve.
Bris nga hunda duhet të merret para zbatimit të terapisë antibiotike dhe të paktën 3 – 4 orë nga shpëlarja e fundit (shfryrje) të hundës. Më së miri do të ishte për shqyrtim mikrobiologjik të mbledhë sekret nga hunda, veçanërisht nëse është e dendur dhe e ngjyrosur, sepse ajo flet për vijimin e infeksionit bakterial, ndryshe nga sekreti i tejdukshëm dhe i lagësht që zakonisht e shoqëron infeksionin virusal.
Gjatë marrjes së brisit nga fyti dhe hunda tek fëmijë, prindërit duhet ta mbajnë fëmijën në krahë, njëra dorë të vendoset mbi dy duart e tij, dhe tjetrën t’ia vendosin në ballë dhe kështu të shoqërohet koka derisa personi profesional i merr bris.
Kollitje (sputum) për analizë mikrobiologjike më së miri është të merret në mëngjes, para marrjes së ushqimit ose shpëlarjes së gojës me mjete dezifenktuese dhe sigurisht, para fillimit me terapinë antibiotike, goja paraprakisht shpëlahet me ujë të zakonshëm, që pështyhet dhe pas saj pacienti kollitet thellë sa më shumë kollitje në enë sterile. Në mënyrë paralele me analizën e sputumit duhet të bëhet edhe bris në zgavrën e gojës. Ekzistojnë kritere në bazën e së cilës kontrolli mikrobiologjik i mostrës nën mikroskop nxjerr përfundimin nëse mostra është adekuate, domethënë nëse në vend të sekretit nga bronket është dhënë pështymë, dhe mostër e tillë nuk mund të japë rezultat të dukshëm, dhe nuk do të duhet të shqyrtohet më tej.
- Brise vaginale dhe gjentale (Pacientja nuk do të duhet të ketë marrëdhënie seksuale 24 orë para marrjes së briseve).
Briset uretrale (Pacienti nuk duhet të urinojë të paktën 1-2 orë para marrjes së brisit)
Për analizë spermogrami është i domosdoshëm apstenim në kohëzgjatje prej 3 – 5 ditë. Mostra nga sperma jepet në laborator ose çohet në laborator në valixhe speciale transporti në 370C në afat prej 20 minutash.
Për spermokulturë pacienti para dhënies së mostrës së spermës duhet të urinojë.